Lees verder
Nieuwe Europese regelgeving per 16 juli 2021
Trending
1. Opslaan
4. Verzenden
3. Adresseren
2. Verpakken
Voert u twee van deze activiteiten uit?
Dan bent u officieel al fulfilment-
dienstverlener:
Bij Meijers hebben
we hierop geanticipeerd
en hebben wij de verzekeringsoplossing
al klaar staan voor
onze klanten.
Draag ik als logistiek dienstverlener wel of niet de verantwoordelijkheid?
Delen:
Wat gaat er veranderen?
‘In die gevallen waarbij de fabrikant niet in Europa is gevestigd en er geen importeur in het spel is, wordt een nieuwe marktpartij in het leven geroepen: de fulfilment-
dienstverlener. In de meeste gevallen is dat de logistieke dienstverlener. Deze wordt dan verantwoordelijk
voor de productveiligheid en compliance. Een flinke verantwoordelijkheid. Omdat je je naam op het importproduct moet aanbrengen en productinformatie moet bijhouden en aanleveren bij douane en andere autoriteiten. En als een importproduct gevaarlijk of gebrekkig blijkt te zijn, moet je ook waarschuwingen geven en recalls organiseren.’
Wanneer word je fulfilmentdienstverlener en draag je de verantwoordelijkheid?
‘Zodra je wat betreft een importproduct twee van de volgende vier activiteiten uitvoert, ben je officieel fulfilmentdienstverlener: opslaan, verpakken, adresseren en verzenden. In veruit de meeste gevallen is dat de logistiek dienstverlener. Die moet zich vanaf 16 juli dus continu en in elke situatie opnieuw afvragen: ben ik nu wel die fulfilmentdienstverlener of niet?'
Kun je als logistiek dienstverlener die enorme verantwoordelijkheid wel dragen?
‘Daar zit ‘m de kneep. Want je moet dus als logistiek dienstverlener vanaf 16 juli over zeer gedetailleerde kennis beschikken ten aanzien van een grote hoeveelheid verschillende categorieën importproducten. Dat dat veel te complex is, is een understatement. Want hoe ga je voor al die producten de veiligheid controleren? Het is ook niet de core business van deze bedrijven. Ze zijn immers specialist in logistiek, niet in de deugdelijkheid en veiligheid van producten.’
Het gaat om importproducten afkomstig van buiten de EU, die met name via online platforms worden verkocht en waarbij geen fabrikant of importeur binnen de EU aangewezen kan worden om de verantwoordelijkheid voor productveiligheid en compliance te nemen. Die verantwoordelijkheid verschuift voor sommige producten naar de zogenaamde ‘fulfilmentdienstverlener’. Dat is in de praktijk de logistiek dienstverlener.
Om welke Europese regelgeving gaat het?
‘De nieuwe Import Controle Verordening. Deze heeft als doel dat bij invoer onveilige producten aan de Europese grens worden tegengehouden. De verordening werd deels al afgelopen januari ingevoerd, de belangrijkste veranderingen worden in juli 2021 van kracht.’
Wat is de aanleiding van de Import Controle Verordening?
‘De afgelopen jaren is er een hausse aan consumenten-
aankopen ontstaan via buiten de EU gevestigde online platforms. Denk aan AliExpress, Amazon en eBay. Bedrijven die zelf niet in Europa gevestigd zijn en ook niet via de traditionele importeur werken. Onderzoek heeft uitgewezen dat de meeste onveilige producten van buiten de EU komen, met name uit Zuidoost-Azië. Importgoederen moeten in Europa aan een grote wirwar van wetten en regels voldoen op het gebied van veiligheid. Voor elke productsoort zijn er specifieke voorschriften. Denk maar aan persoonlijke beschermingsmiddelen (mondkapjes), speelgoed of cosmetica. Ook kent iedereen de bekende CE-markering op een verpakking, waarmee je laat zien dat een product aan de Europese regels voldoet. Normaal gesproken ligt de verantwoordelijkheid voor die veiligheid en compliance bij de fabrikant, of, als deze niet zelf in Europa gevestigd is, bij de importeur. Maar in de zojuist beschreven nieuw ontstane ketens is daar allebei geen sprake van. En dus kan geen enkele partij binnen de huidige Europese wetgeving aangewezen worden als drager van de aansprakelijkheid voor productveiligheid. Toezichthoudende partijen, zoals de NVWA in Nederland, zitten dan met de handen in het haar. Met de nieuwe verordening wil de EU dat probleem oplossen.’
Capaciteit en kennis
worden de grote knelpunten
En hoe ziet het er straks uit bij binnenkomst van al die producten in Europa?
‘Je zult als logistieke dienstverlener preventief je dossiers op orde moeten hebben. Ver voor je aan het opslaan, verpakken, adresseren en vervoeren van een product begint, moet je een technisch dossier met productinformatie en -analyses aanleggen. Ook de douane heeft een probleem. Ik was laatst op een presentatie van de luchthaven in Luik. Daar komen per maand veertig tot vijftig miljoen e-commerce pakketjes aan. De controles daarop worden op dit moment uitgevoerd door zo’n twintig douanebeambten. Capaciteit en kennis worden dus de grote knelpunten in zowel de logistieke wereld als bij de douane. Het leidt ook tot aanzienlijk hogere kosten.’
Het allergrootste probleem lijkt het risico dat logistieke dienstverleners ineens lopen.
‘Klopt. Je moet je continu afvragen: draag ik nu wel of niet de verantwoordelijkheid en het risico? De verzekeringswereld heeft er inmiddels goed over nagedacht en zal voor dit soort risico’s overgaan tot uitsluitingen binnen de lopende verzekeringen. Het lijkt mij dan ook verstandig om het gesprek met je verzekeringsintermediair aan te gaan, om deze nieuwe risico’s te analyseren, om advies te vragen en waar nodig goed af te dekken.’
Naar inhoudsopgave
De komst van nieuwe Europese regelgeving per 16 juli a.s. kan voor logistiek dienstverleners vergaande gevolgen hebben op het gebied van productaansprakelijkheid. Marijn van Tuijl, partner en advocaat bij Ploum, geeft uitleg.